Czy pacjenci z pokrzywką wymagają suplementacji witaminy D?

Witamina D pełni w organizmie ludzkim rolę prohormonu i ma działanie plejotropowe, tzn. bierze udział w wielu procesach fizjologicznych, a przede wszystkim w regulacji gospodarki wapniowo-fosforanowej oraz w utrzymywaniu prawidłowej struktury i funkcji kości. Jej niedobory skutkują poważnymi następstwami.

Dermatolodzy na pierwszej linii leczenia nowotworów skóry w Stanach Zjednoczonych

Nowotwory skóry to najczęściej rozpoznawane nowotwory złośliwe (około 1/3 wszystkich diagnoz). Wiadomo, że rak podstawnokomórkowy występuje z największą częstością, a lokalizacja zmian typowo odpowiada miejscom eksponowanym na promieniowanie UV.

Kremy z filtrem UV – konieczne, ale czy estetyczne?

Jednym z podstawowych elementów profilaktyki nowotworów skóry oraz procesu fotostarzenia jest stosowanie miejscowych preparatów ochronnych. Należy jednak pamiętać, że nawet najlepszy kosmetyk nie jest w stanie zagwarantować całkowitej ochrony przeciwsłonecznej. Niezbędne jest unikanie nadmiernej ekspozycji na słońce i noszenie odpowiedniej odzieży, nakryć głowy oraz okularów przeciwsłonecznych.

Toksyna botulinowa A w leczeniu objawu Raynauda na podstawie 3-letnich obserwacji

Objaw Raynauda (OR) jest zaburzeniem naczynioruchowym, manifestującym się jako napadowe blednięcie palców rąk lub stóp, rzadko nosa i małżowin usznych, występujące w wyniku skurczu naczyń krwionośnych, który wywołany jest najczęściej stresem lub ekspozycją na obniżoną temperaturę otoczenia.

Trudności diagnostyczne zapalenia skórno-mięśniowego

Zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis – DM) należy do grupy układowych chorób tkanki łącznej, w przebiegu którego dochodzi do objęcia procesem chorobowym skóry i mięśni. Jego etiologia wciąż nie została w pełni poznana.

Wpływ aplikacji telefonicznych na poprawę wskaźnika wykrywania podejrzanych znamion skórnych u pacjentów korzystających z metody fotografowania całego ciała

Samobadanie znamion skórnych (skin self-examination – SSE) jest niezwykle istotne. Wiele badań opisuje związek pomiędzy SSE a wzrostem wykrywania nowotworów skóry, w tym czerniaków złośliwych o mniejszej grubości. Dzięki takim zabiegom nowotwory te lepiej rokują.

Poprawa obrazu klinicznego i histopatologicznego rozstępów ciążowych po zastosowaniu ablacyjnego lasera frakcyjnego CO2

Rozstępy stanowią dość częsty kosmetyczny problem skórny. Przeważnie pojawiają się w okresie dojrzewania, kiedy dochodzi do szybkiego wzrostu długości ciała i przyrostu jego masy, a także po steroidoterapii miejscowej i ogólnej czy w czasie ciąży – ocenia się, że rozstępy dotyczą do 90% przyszłych matek, z dominacją trzeciego trymestru.

Krioterapia ciekłym azotem skuteczna w leczeniu opornych wyprzeń drożdżakowych międzypalcowych

Kandydoza to powszechne zakażenie wywołane grzybami z rodzaju Candida. Występuje ono pod dwoma postaciami ­– jako wyprzenia drożdżakowe fałdów skóry lub jako wyprzenia drożdżakowe międzypalcowe.

Rola komórek Langerhansa w patogenezie łuszczycy

Komórki Langerhansa (Langerhans cells – LC) wywodzą się ze szpiku kostnego i stanowią naskórkowy element układu miejscowej odporności skóry, tzw. tkanki limfatycznej związanej ze skórą (Skin Associated Lymphoid Tissue – SALT).

Nowe odkrycie w zastosowaniu dupilumabu – potwierdzona skuteczność nie tylko w AZS

AZS jest chorobą, której dość często towarzyszą inne dermatozy, m.in. łysienie plackowate (alopecia areata ­– AA), będące odmianą niebliznowaciejącej utraty włosów, w której limfocyty Th2 także wydają się pełnić ważną patogenetyczną rolę. 

Ocena wpływu dwóch sposobów prowadzenia terapii fotodynamicznej stosowanej w leczeniu powierzchownej postaci BCC

Terapia fotodynamiczna coraz częściej stanowi zalecaną przez dermatologów metodę leczenia wielu chorób. Ma ona udowodnioną skuteczność w wielu dermatozach. Należą do nich m.in. rogowacenie słoneczne, liszaj twardzinowy, brodawki wirusowe, trądzik młodzieńczy (pospolity), liszaj płaski, łysienie plackowate, naczyniaki płaskie. Terapię fotodynamiczną stosuje się także z powodzeniem w nowotworach skóry (raki podstawnokomórkowe, raki kolczystokomórkowe, choroba Bowena).

Aplikowany miejscowo 2-proc. tofacytynib skuteczny w leczeniu łysienia plackowatego oraz innych odmian łysienia

Szacuje się, że łysienie plackowate (alopecia areata – AA) dotyczy około 2% populacji, bez predylekcji co do płci i rasy. Patogeneza choroby nie jest do końca poznana, a efekty lecznicze wciąż nie są w pełni satysfakcjonujące.

Świerzbiączka guzkowa a cyklosporyna – szybka poprawa stanu klinicznego pacjentów

Świerzbiączka guzkowa (prurigo nodularis) to często występująca choroba skóry określana jako odpowiedź na drapanie. Może towarzyszyć wielu świądowym jednostkom chorobowym i wynikać z celowych działań samouszkadzających pacjenta, dlatego podkreśla się istotność podejścia holistycznego, zwłaszcza z uwzględnieniem aspektu psychiatrycznego

Problemowa skóra trądzikowa – przyczyny i pielęgnacja

Częstość występowania języka bruzdowatego u pacjentów z łuszczycą

Język bruzdowaty (inaczej: mosznowy, mosznowaty; z ang. fissured tongue – FT) to stan fizjologiczny, który nie wymaga interwencji medycznej. Traktowany jako jeden z wariantów anatomicznych (zwłaszcza u dzieci), mogący się jednak pojawić w przebiegu niektórych schorzeń układowych czy zespołów wad wrodzonych.

Glukozyd alkilowy – groźny alergen kontaktowy obecny w popularnych kremach

Glukozyd alkilowy (alkyl glucoside – GA) należy do grupy niejonowych detergentów. Jest to biodegradowalny, uznawany za łagodny, nietoksyczny i bardzo dobrze tolerowany przez skórę i błony śluzowe środek myjący i nawilżający skórę, a także zmniejszający odczyn zapalny i świąd.

Choroby dermatologiczne towarzyszące łysieniu czołowemu bliznowaciejącemu

Łysienie czołowe bliznowaciejące (frontal fibrosing alopecia – FFA) jest to wariant liszaja płaskiego mieszkowego (lichen planopilaris – LPP). Choroba ta występuje coraz częściej, prowadząc do trwałej utraty włosów w obrębie skóry owłosionej głowy, zwłaszcza w okolicach czołowej i skroniowej.

Zmiana częstości występowania objawów niepożądanych w trakcie leczenia ogólnego łuszczycy

Łuszczyca to w praktyce dermatologicznej jedna z najczęściej rozpoznawanych chorób. Ta niezakaźna, grudkowo-złuszczająca choroba dotyczy nawet do 5% populacji europejskiej (obu płci w równym stopniu). Niestety przyczyna łuszczycy pozostaje nieznana.

Jaki lek immunosupresyjny najbardziej zwiększa ryzyko powstania nowotworów skóry?

Immunosupresja to osłabienie bądź zahamowanie reakcji immunologicznych. Leczenie immunosupresyjne stosuje się w wielu dziedzinach medycyny, takich jak: transplantologia, onkologia czy choroby autoimmunologiczne.

Hemodializa metodą leczniczą ciężkich skórnych reakcji polekowych

Hemodializa należy do pozaustrojowych metod terapeutycznych wykorzystywanych między innymi w leczeniu ostrych zatruć toksycznymi substancjami, ale nie w przypadku SCAR.