Korelacja między stężeniami biomarkerów a poprawą kliniczną w trądziku różowatym
Zobacz więcej

Korelacja między stężeniami biomarkerów a poprawą kliniczną w trądziku różowatym

Trądzik różowaty (rosacea) jest przewlekłą dermatozą, w której zmiany skórne dotyczą centralnej części twarzy. Choroba często stanowi znaczny defekt kosmetyczny i jest źródłem stresu dla pacjentów. Podłoże patofizjologiczne obejmuje między innymi zaburzenia ukrwienia, immunologiczne i przerost gruczołów łojowych. Dokładna przyczyna trądziku różowatego nie została poznana, ale ostatnio udało się zidentyfikować kilka wariantów antygenów zgodności tkankowej (HLA) związanych z chorobą.

Zmiany skórne związane ze szpiczakiem mnogim
Zobacz więcej

Zmiany skórne związane ze szpiczakiem mnogim

Zmiany skórne nie należą do typowych manifestacji klinicznych szpiczaka mnogiego. W jednym z ostatnich doniesień opisano serię przypadków pacjentów z wykwitami na skórze w przebiegu tego nowotworu. Były to osoby z zaawansowanym stadium choroby, a długość ich przeżycia nie przekraczała z reguły kilku miesięcy mimo agresywnej terapii.

Terapie przyszłości w pęcherzycy zwykłej
Zobacz więcej

Terapie przyszłości w pęcherzycy zwykłej

Pęcherzyca zwykla (Pemphigus vulgaris − PV) jest rzadką dermatozą z kręgu autoimmunologicznych chorób pęcherzowych. PV jest jednym z niewielu schorzeń dermatologicznych o potencjalnie śmiertelnym przebiegu. Pierwszoliniowe leczenie PV obejmuje stosowane ogólnie leki glikokortykosteroidowe (GKS) w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi. Obecnie główną przyczyną śmiertelności i powikłań obserwowanych u chorych na PV stanowią efekty uboczne długotrwałej terapii. W aktualnym numerze Journal of American Academy of Dermatology (JAAD) opublikowano ciekawy artykuł przeglądowy dotyczący leków nowej generacji, działających selektywnie wobec limfocytów B, które wykazują potencjał w leczeniu PV.

Patofizjologia przerzutów nowotworowych do skóry
Zobacz więcej

Patofizjologia przerzutów nowotworowych do skóry

Nie wiadomo, dlaczego nowotwory złośliwe narządów wewnętrznych najczęściej dają przerzuty do skóry głowy, a rzadziej do skóry kończyn. Najnowsze wyniki badań rzucają światło na aspekty patofizjologiczne przerzutów skórnych i stanowią pierwszy krok w zrozumieniu obserwowanych klinicznie różnic w częstościach ich lokalizacji.

Kaptopril mniej skuteczny niż propranolol w terapii naczyniaków niemowlęcych
Zobacz więcej

Kaptopril mniej skuteczny niż propranolol w terapii naczyniaków niemowlęcych

Najnowsze doniesienia z zakresu patofizjologii naczyniaków niemowlęcych wskazują na istotną rolę układu renina-angiotensyna  w ich rozwoju. Uzasadnia to zastosowanie inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę w terapii infantile hemangiomas (IH). Klinicyści z Kairu opublikowali ostatnio wyniki randomizowanego badania klinicznego, w którym porównywali skuteczność propranololu i kaptoprilu w terapii naczyniaków niemowlęcych.

Zanieczyszczenia powietrza a rozwój plam soczewicowatych
Zobacz więcej

Zanieczyszczenia powietrza a rozwój plam soczewicowatych

Plamy soczewicowate to łagodne zmiany barwnikowe, które występują na skórze większości osób po 60. roku życia. Zmiany zajmują najczęściej okolice eksponowane na światło słoneczne i u osób intensywnie się opalających pojawiają się w młodszym wieku. Najnowsze badania dowodzą, że wszechobecne zanieczyszczenia powietrza, szczególnie tlenkami azotu, również przyczyniają się do rozwoju plam soczewicowatych.

Rozwój hidradenitis suppurativa w trakcie leczenia biologicznego
Zobacz więcej

Rozwój hidradenitis suppurativa w trakcie leczenia biologicznego

Trądzik odwrócony (hidradenitis suppurativa − HS) jest ciężką, przewlekłą, ropną chorobą skóry, która najczęściej dotyczy młodych kobiet i mężczyzn. Terapia schorzenia jest trudna, większość dostępnych metod farmakologicznych charakteryzuje się niewielkim efektem działania. Do leków o najwyższej skuteczności należą inhibitory TNF-alfa. Naukowcy z Francji zajęli się problemem HS jako paradoksalnego zjawiska, które wystąpiło u pacjentów leczonych preparatami biologicznymi z powodu innych schorzeń.

Markery stanu zapalnego w hidradenitis suppurativa
Zobacz więcej

Markery stanu zapalnego w hidradenitis suppurativa

Na łamach Journal of American Academy of Dermatology opublikowano ostatnio wyniki badania, w którym oceniano związek pomiędzy aktywnością powszechnie oznaczanych, surowiczych wskaźników stanu zapalnego i nasileniem zmian chorobowych w przebiegu trądziku odwróconego.

Częstość występowania dermatoz pasożytniczych w populacji osób bezdomnych w Paryżu
Zobacz więcej

Częstość występowania dermatoz pasożytniczych w populacji osób bezdomnych w Paryżu

Infekcje pasożytnicze skóry to istotny problem zdrowotny w populacji. Szczególnie narażone na tego typu choroby są osoby bezdomne, wśród których parazytozy stanowią najczęstszą przyczynę problemów skórnych. W ostatnim numerze British Journal of Dermatology opublikowano wyniki badań, w których oceniano występowanie świerzbu i wszawicy w populacji osób bezdomnych mieszkających w Paryżu.

Mniej znamion melanocytowych a większe ryzyko rozwoju agresywnych postaci czerniaka
Zobacz więcej

Mniej znamion melanocytowych a większe ryzyko rozwoju agresywnych postaci czerniaka

Poprzednie badania dowodzą, że ludzie rasy kaukaskiej posiadający więcej niż 50 znamion barwinkowych na skórze mają podwyższone ryzyko rozwoju czerniaka. Co ciekawe, według najnowszych doniesień zaprezentowanych na spotkaniu dermatologów American Academy of Dermatology's 2015 Summer Academy Meeting w Nowym Jorku, pacjenci z mniejszą ilością znamion barwnikowych na skórze mogą być bardziej narażeni na rozwój bardziej agresywnych postaci czerniaka o gorszym rokowaniu.

Pooperacyjna piodermia zgorzelinowa
Zobacz więcej

Pooperacyjna piodermia zgorzelinowa

Piodermia zgorzelinowa (pyoderma gangrenosum − PG) należy do grupy chorób nazwanych dermatozami neutrofilowymi. Etiologia schorzenia jest nieznana. Zmiany chorobowe bardzo rzadko mogą rozwijać się po zabiegach w okolicach cięć operacyjnych. Na łamach Journal of the American Academy of Dermatology opublikowano ostatnio analizę grupy pacjentów z pooperacyjną PG.

Zajęcie narządów płciowych u kobiet z pęcherzycą pospolitą
Zobacz więcej

Zajęcie narządów płciowych u kobiet z pęcherzycą pospolitą

Pęcherzyca pospolita (pemphigus vulgaris − PV) jest rzadką autoimmunologiczną dermatozą, która najczęściej występuje na błonach śluzowych jamy ustnej i skórze, często również w okolicach narządów płciowych. Ostatnio opublikowano nowe dane dotyczące częstości zajęcia okolic genitalnych u pacjentek z PV.

Korzyści z terapii adiuwantowej w pęcherzycy pospolitej
Zobacz więcej

Korzyści z terapii adiuwantowej w pęcherzycy pospolitej

Pęcherzyca zwykła jest ciężką chorobą skóry z kręgu autoimmunologicznych chorób pęcherzowych. Do pierwszej linii leczenia należą preparaty glikokorytykosteroidowe podawane systemowo. Mimo że terapia adiuwantowa w leczeniu pęcherzycy należy do ogólnie zaaprobowanych schematów postępowania, brakuje rozstrzygających dowodów dotyczących korzyści z jej stosowania. Naukowcy z Izraela podjęli się próby udowodnienia pozytywnych efektów terapii adiuwantowej w leczeniu pęcherzycy. Rezultaty swoich analiz publikują na łamach najnowszego numeru amerykańskiego czasopisma Journal of the American Academy of Dermatology.

Czy palenie papierosów ma wpływ na wyniki leczenia łuszczycy?
Zobacz więcej

Czy palenie papierosów ma wpływ na wyniki leczenia łuszczycy?

Palenie papierosów jest czynnikiem ryzyka rozwoju łuszczycy, ma również wpływ na gorszy przebieg choroby. Dotychczas nie przeprowadzono badań oceniających wpływ palenia papierosów na odpowiedź na leczenie łuszczycy. Naukowcy z Cleveland w USA w najnowszym numerze British Journal of Dermatology publikują pracę, w której badano związek pomiędzy paleniem papierosów a odpowiedzią na leczenie ogólne pacjentów z łuszczycą zwyczajną oraz stawową. Według otrzymanych wyników nie stwierdzono takiego wpływu.

Zmywarki w domach zwiększają ryzyko rozwoju alergii
Zobacz więcej

Zmywarki w domach zwiększają ryzyko rozwoju alergii

Ciekawe informacje opublikowano w najnowszym numerze czasopisma Pediatrics. W badaniu obserwacyjnym przeprowadzonym przez szwedzkich naukowców stwierdzono, że w domach, w których nie ma zmywarek, a naczynia zmywa się w tradycyjny, ręczny sposób alergie, wśród dzieci rozwijają się rzadziej. Wyniki badania wspierają tzw. „hipotezę higieniczną" rozwoju chorób alergicznych.