Skuteczność tofacytynibu w terapii łuszczycy plackowatej

W ostatnich latach obserwuje się bardzo dynamiczny rozwój nowoczesnych terapii przeciwłuszczycowych. Większość nowych leków stanowią przeciwciała monoklonalne, które oddziałują w specyficznych punktach reakcji immunologicznej, antagonizując działanie cytokin prozapalnych. W związku z budową białkową, leki te muszą być podawane parenteralnie. Tofacytynib, jest lekiem doustnym, którego mechanizm działania polega na blokowaniu kinaz białkowych JAK.

Zastosowanie talidomidu w terapii przewlekłego świądu

Talidomid, lek wycofany z użytku w latach 60. XX wieku z powodu silnego działania teratogennego, w ostatnich latach wykorzystywany jest w terapii złośliwego nowotworu układu krwiotwórczego - szpiczaka plazmocytowego. Okazuje się, że lek ten może mieć również zastosowanie w leczeniu przewlekłego świądu opornego na inne metody terapii.

Ustekinumab w terapii młodzieży z łuszczycą

Ciężka łuszczyca plackowata u dzieci stanowi isotny problem terapeutyczny. Wiele metod leczniczych jest przeciwwskazanych lub niechętnie wdrażanych przez lekarzy z powodu ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Spośród leków biologicznych dotychczas dwa posiadają rejestrację u dzieci − etanercept (od 6. roku życia) i adalimumab (od 4. roku życia). Do tego grona może wkrótce dołączyć ustekinumab. Opublikowano  badanie III fazy nad skutecznością tego leku u młodzieży między 12. a 17. rokiem życia.

Spironolakton zmniejsza efekty uboczne miejscowych steroidów

W najnowszym numerze Journal of Investigative Dermatology opublikowano bardzo ciekawe wyniki badań nad preparatami miejscowymi zawierającymi glikokortykosteroidy (GKS). Otóż okazało się, że dodanie do podłoża spironolaktonu − leku moczopędnego od dawna stosowanego ogólnie m.in. w terapii nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca −  powoduje redukcję objawów niepożądanych związanych z przewlekłym stosowaniem GKS.

Kwas acetylosalicylowy opóźnia gojenie przewlekłych ran

Kwas acetyloasalicylowy oprócz swoich nieocenionych właściwości antyagregacyjnych, powoduje wydłużenie czasu krwawienia oraz ma negatywny wpływ na gojenie się przewlekłych ran. Najnowsze badania, które opublikowano w The Journal of Experimental Medicine, dokładnie opisują wpływ aspiryny na keratynocyty oraz na hamowanie procesów naprawczych w obrębie skóry.

Miejscowa iwermektyna w terapii trądziku różowatego

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zaaprobowała nowy lek miejscowy w terapii trądziku różowatego − 1% iwermektynę w kremie (Soolantra® Cream). Wyniki badań klinicznych wskazują, że lek stanowi alternatywę dla obecnego złotego standardu − 0,75% metronidazolu, wykazuje szybki początek działania i jest dobrze tolerowany przez pacjentów.

Wpływ adalimumabu na patogenezę łuszczycy

Etiologia i patogeneza łuszczycy jest złożona i wciąż nie w pełni poznana. Leki biologiczne o działaniu anty-TNFα okazały się rewolucyjne w leczeniu choroby. Naukowcy z Nijmegen w Holandii podjęli się oceny zmian ekspresji genów na poziomie mRNA i białkowym zachodzących w komórkach bioptatów skórnych ze zmian łuszczycowych w trakcie terapii antagonistą TNFα - adalimumabem.

Omalizumab wskazany w leczeniu przewlekłej idiopatycznej pokrzywki

Przewlekła pokrzywka idiopatyczna jest chorobą skóry występującą dość często. U połowy chorych leczenie objawowe jest nieskuteczne - nawet po dużych dawkach leków przeciwhistaminowych. Komisja Europejska zatwierdziła wskazanie do zastosowania omalizumabu w terapii przewlekłej pokrzywki idiopatycznej u pacjentów, których organizm nie reaguje na leki antyhistaminowe.

Etanercept skuteczny w leczeniu toksycznej nekrolizy naskórka

Toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella) jest potencjalnie śmiertelną skórną reakcją polekową. Nie ustalono dotąd sposobu postępowania terapeutycznego o udowodnionej skuteczności, główną rolę odgrywa leczenie objawowe. Na łamach Journal of American Academy of Dermatology opublikowano artykuł o skuteczności etanerceptu - leku biologicznego anty-TNF-α stosowanego w leczeniu tej jednostki chorobowej.

„Stare” antybiotyki wracają do łask

Częste infekcje skóry, szczególnie z obecnością wysięku zapalnego, ostre zapalenie migdałków lub płonica są chorobami wywoływanymi przez Streptococcus pyogenes. Zakażenie paciorkowcami może skutkować poważnymi powikłaniami takimi jak gorączka reumatyczna oraz kłębuszkowe zapalenie nerek. Lekiem z wyboru w infekcjach paciorkowcowych jest penicylina. Jest to nie zawsze dostępny antybiotyk, a częste nadkażenia skóry wywoływane przez Staphyloccocus aureus powodują oporność na penicylinę.

Ketokonazol tylko do stosowania miejscowego w leczeniu grzybicy

Europejska Agencja Leków (EMA) zaleciła w krajach Unii Europejskiej zawieszenie pozwolenia na dopuszczenie do sprzedaży doustnych leków zawierających ketokonazol – poinformował Marcin Kołakowski, wiceprezes ds. Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.