Dermatologia Praktyczna

Wpływ adalimumabu na patogenezę łuszczycy

Etiologia i patogeneza łuszczycy jest złożona i wciąż nie w pełni poznana. Leki biologiczne o działaniu anty-TNFα okazały się rewolucyjne w leczeniu choroby. Naukowcy z Nijmegen w Holandii podjęli się oceny zmian ekspresji genów na poziomie mRNA i białkowym zachodzących w komórkach bioptatów skórnych ze zmian łuszczycowych w trakcie terapii antagonistą TNFα - adalimumabem.

Ryzyko rozwoju trądziku w ciągu dwóch pierwszych lat stosowania testosteronu u transpłciowych mężczyzn po zmianie płci

Proces zmiany płci wymaga zastosowania leczenia operacyjnego i hormonalnego. Korekta płci żeńskiej na męską wiąże się z otrzymywaniem maskulinizującego testosteronu przez osoby K/M, czyli transpłciowych mężczyzn. Wykazano, że taka terapia prowadzi do nasilenia łojotoku i może skutkować występowaniem trądziku.

Omalizumab wskazany w leczeniu przewlekłej idiopatycznej pokrzywki

Przewlekła pokrzywka idiopatyczna jest chorobą skóry występującą dość często. U połowy chorych leczenie objawowe jest nieskuteczne - nawet po dużych dawkach leków przeciwhistaminowych. Komisja Europejska zatwierdziła wskazanie do zastosowania omalizumabu w terapii przewlekłej pokrzywki idiopatycznej u pacjentów, których organizm nie reaguje na leki antyhistaminowe.

Brodalumab w terapii ogólnej łuszczycy u chorych, u których zastosowanie innych inhibitorów IL-17 było nieskuteczne

Dostępne są wyniki badań, w których potwierdzono skuteczność brodalumabu w leczeniu łuszczycy u chorych, którzy poprzednio stosowali leki biologiczne, nie uzyskując efektu terapeutycznego. Jakkolwiek, brakuje podobnych danych dotyczących pacjentów przyjmujących inhibitory IL-17. Amerykańscy badacze z Oddziału Dermatologii z Icahn School of Medicine at Mount Sinai postanowili zająć się tym zagadnieniem. Do badania włączono 39 pacjentów z umiarkowaną lub ciężką postacią choroby.

Etanercept skuteczny w leczeniu toksycznej nekrolizy naskórka

Toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella) jest potencjalnie śmiertelną skórną reakcją polekową. Nie ustalono dotąd sposobu postępowania terapeutycznego o udowodnionej skuteczności, główną rolę odgrywa leczenie objawowe. Na łamach Journal of American Academy of Dermatology opublikowano artykuł o skuteczności etanerceptu - leku biologicznego anty-TNF-α stosowanego w leczeniu tej jednostki chorobowej.

Darmowe próbki dla pacjentów zmieniają przyzwyczajenia dermatologów w przepisywaniu leków

Dostępność darmowych próbek w gabinetach dermatologicznych jest powrzechnie znana pacjentom i ma decydujący wpływ przede wszystkim na przepisywanie preparatów na trądzik. Firmy farmaceutyczne doskonale wiedzą jak to „wykorzystać“.

Wzrost ryzyka rozwoju pemfigoidu pęcherzowego po zastosowaniu niektórych leków psychiatrycznych i neurologicznych

Pemfigoid pęcherzowy (bullous pemphigoid - BP) należy do grupy podnaskórkowych autoimmunologicznych chorób pęcherzowych i najczęściej dotyczy osób starszych po 65. roku życia. W jego przebiegu dochodzi do powstawania dobrze napiętych pęcherzy, zarówno na podłożu rumieniowo-obrzękowym, jak i w obrębie skóry niezmienionej.

„Stare” antybiotyki wracają do łask

Częste infekcje skóry, szczególnie z obecnością wysięku zapalnego, ostre zapalenie migdałków lub płonica są chorobami wywoływanymi przez Streptococcus pyogenes. Zakażenie paciorkowcami może skutkować poważnymi powikłaniami takimi jak gorączka reumatyczna oraz kłębuszkowe zapalenie nerek. Lekiem z wyboru w infekcjach paciorkowcowych jest penicylina. Jest to nie zawsze dostępny antybiotyk, a częste nadkażenia skóry wywoływane przez Staphyloccocus aureus powodują oporność na penicylinę.

Suplementacja magnezu w leczeniu kępek żółtych rzekomych

Opublikowane dotychczas wyniki badań, przeprowadzone na modelach ludzkich i mysich, wykazały, że zwiększony poziom magnezu może ograniczać procesy wapnienia. Sugerując się tymi obiecującymi doniesieniami, amerykańscy badacze przeprowadzili randomizowane, podwójnie zaślepione badanie prospektywne, do którego włączono 44 chorych z rozpoznaniem PXE.

Guzowatość nosa (rhinophyma) wykazuje związek ze spożyciem alkoholu

Jednym z późnych objawów trądziku różowatego jest przerost gruczołów łojowych, tkanki łącznej i naczyń skóry, najczęściej dotyczący dolnych części nosa, co prowadzi do przerostu ograniczonego tej okolicy. Badacze z Uniwersyteckiego Szpitala w Strasburgu, z uwagi na niewielką liczbę badań dotyczących związku pomiędzy nadmiernym spożyciem alkoholu i rozwojem guzowatości nosa, postanowili zająć się tym zagadnieniem. Grupę badawczą stanowiło 52 pacjentów z rozpoznaniem rhinophyma.

Ketokonazol tylko do stosowania miejscowego w leczeniu grzybicy

Europejska Agencja Leków (EMA) zaleciła w krajach Unii Europejskiej zawieszenie pozwolenia na dopuszczenie do sprzedaży doustnych leków zawierających ketokonazol – poinformował Marcin Kołakowski, wiceprezes ds. Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Częstość występowania i charakterystyka pacjentów z idiopatycznym zespołem Stevensa-Johnsona i toksyczną nekrolizą naskórka

Zespół Stevensa-Johnsona (Stevens-Johnson Syndome - SJS) i toksyczna nekroliza naskórka (toxic epidermal necrolysis - TEN) stanowią dwa warianty tej samej choroby, różniące się stopniem zajęcia powierzchni skóry. Dostępne dane epidemiologiczne wskazują, że częstość występowania SJS to 1-6 pacjentów, natomiast TEN rozpoznawany jest u 0,4-1,2 chorych na milion mieszkańców rocznie na świecie.

Dlaczego pacjenci z trądzikiem odwróconym rezygnują z doustnej terapii łączonej klindamycyną i rifampicyną?

Trądzik odwrócony (hidradenitis suppurativa - HS) to przewlekła choroba o nieustalonej w pełni etiologii. W jego przebiegu dochodzi do rozwoju zmian zapalnych (ropnie, przetoki), a w późniejszym etapie także do powstania blizn i deformacji tkanek.

Nowy lek w terapii AZS może prowadzić do występowania miejscowych dolegliwości bólowych

Do obrotu w 2016 r. w USA dopuszczono nowy lek do terapii miejscowej AZS - inhibitor fosfodiesterazy 4 (Crisaborole), który uzyskał rejestrację do stosowania u dzieci po 2. roku życia z łagodną do umiarkowanej postacią̨ AZS. Ze stosowaniem kremu zawierającego wyżej wymienioną substancję aktywną mogą się wiązać dolegliwości bólowe w miejscu aplikacji.

Zwiększone ryzyko zapadalności na nowotwory wśród pacjentów z twardziną ograniczoną i układową

Opublikowano wiele doniesień dotyczących związku pomiędzy SSc i podwyższonego ryzyka zapadalności na nowotwory tkanki nabłonkowej, głównie płucnej. Jednak brakuje obecnie badań, które oceniałyby to ryzyko u chorych z odmianą ograniczoną.

Związek pomiędzy odmianą barwnikową raka podstawnokomórkowego i stopniem złośliwości nowotworu u pacjentów pochodzenia azjatyckiego

Koreańscy dermatolodzy podjęli zagadnienie związku pigmentacji BCC z rokowaniem dla pacjenta. Badaniem objęto 225 osoby, u których wykonano zabieg usunięcia nowotworu metodą mikrochirurgii Mohsa (Mohs micrographic surgery - MMS) w latach 2004-2017

Związek ekspozycji na leki przeciwbakteryjne i skórnych reakcji polekowych u pacjentów z białaczką włochatokomórkową leczonych analogami puryn

Amerykańcy badacze z Ohio State University Wexner Medical Center mieli na celu analizę czynników sprzyjających rozwojowi reakcji skórnych u chorych z HCL, stosujących chemioterapię w postaci analogów purynowych.

Posiadanie wąsów zmniejsza ryzyko występowania ognisk rogowacenia słonecznego w obrębie wargi dolnej

Badacze Uniwersytetu Medycznego w Kansas zajęli się zagadnieniem protekcyjnej roli wąsów w rozwoju AK w obrębie warg. Sugerowali się dostępnymi doniesieniami naukowymi, które potwierdzają, że włosy na skórze głowy zmniejszają częstość występowania ognisk rogowacenia słonecznego.

Nowe białko biorące udział w patogenezie trądziku różowatego - kebneryzyna

Polsko-niemiecka grupa badaczy podjęła temat zaburzenia mechanizmów wrodzonej odpowiedzi immunologicznej, biorących udział w patogenezie trądziku różowatego. Grupę badawczą stanowiło 6 pacjentów z rozpoznaniem rosacea o nasileniu umiarkowanym i ciężkim.

Częstość występowania, tendencje i wskaźniki zachorowań na raka z komórek Merkla u dorosłych pacjentów