Długotrwała terapia dupilumabem przewlekłej, opornej na leczenie świerzbiączki guzkowej

Długotrwała terapia dupilumabem przewlekłej, opornej na leczenie świerzbiączki guzkowej
Świerzbiączka guzkowa Hyde’a (prurigo nodularis – PN) to przewlekła choroba skóry o nieznanej w pełni etiologii, w przebiegu której dochodzi do rozwoju zmian guzkowych, najczęściej w obrębie dystalnych części kończyn i pośladków. Wyodrębnia się dwie postaci PN- związaną i niezwiązaną z atopią. Leczenie zmian PN jest trudne, często nie przynosi zadowalających efektów klinicznych. Ponadto nie istnieje systemowa metoda terapii PN zaaprobowana przez FDA.
Obecnie trwają badania nad możliwością leczenia zmian o charakterze PN za pomocą dupilumabu, leku zarejestrowanego do terapii atopowego zapalenia skóry. Georgakopoulos i wsp. przeprowadzili retrospektywne badanie kohortowe z udziałem 19. pełnoletnich pacjentów z rozpoznaniem PN, u których zmiany w opinii badacza (investigator global assessment  IGA) miały duże nasilenie, ocenione na 3 lub 4 punkty w momencie rozpoczęcia terapii. Badanie odbywało się w obrębie dwóch kanadyjskich ośrodków akademickich. Pacjenci otrzymywali 300 mg dupilumabu. U 12. i 13. pacjentów odnotowano wartość IGA 0/1 odpowiednio po 16. i 52. tygodniach leczenia. Ponadto spośród 12. chorych z IGA 0/1 w momencie 16. tygodnia terapii, aż 11. utrzymało tę samą wartość wskaźnika w 52. tygodniu. Z kolei wśród pozostałych 7. pacjentów bez zadowalającej odpowiedzi klinicznej w 16. tygodniu, 2. chorych osiągnęło IGA 0/1 w tygodniu 52. Całkowitą remisję kliniczną zaobserwowano u 1. i 6. chorych odpowiednio w 16. i 52. tygodniu leczenia. Co ciekawe, subiektywne dolegliwości świądowe uległy zmniejszeniu u 79% i 68% pacjentów w tygodniu 16. i 52. Ponadto obserwowano lepszą odpowiedź kliniczną u chorych z współistniejącym atopowym zapaleniem skóry. Pod względem działań niepożądanych, stwierdzono ich obecność u 37% pacjentów, głównie stanowiły je powikłania oczne, powikłania w miejscu wkłucia oraz dolegliwości bólowe stawów. Tylko jeden pacjent zrezygnował z terapii w trakcie jej trwania z powodu zaostrzenia zmian chorobowych.
W podsumowaniu badacze podkreślili obiecującą rolę dupilumabu w terapii zmian PN, szczególnie w aspekcie wysokiego odsetka pacjentów z utrzymaną efektywnością terapeutyczną w trakcie 16. i 52. tygodnia terapii, co podkreśla wysoki wskaźnik wczesnej odpowiedzi na dupilumab. Jedynie dwóch pacjentów wykazało późną odpowiedź. Ponadto nie stwierdzono poważnych powikłań, obserwowane działanie niepożądane były łagodne. Autorzy zasugerowali, że na podstawie wyników ich pracy dupilumab należy uważać za korzystną i obiecującą metodę terapii PN, zwłaszcza u pacjentów z współistniejącym atopowym zapaleniem skóry.
 
Lek. Paulina Szczepanik-Kułak
 
 
Na podstawie: Georgakopoulos J.R., Croitoru D., Felfeli T., Alhusayen R., Lansang P., Shear N.H. i wsp.: Long-term dupilumab treatment for chronic refractory generalized prurigo nodularis: A retrospective cohort study. J Am Acad Dermatol 2021 Feb 19: S0190-9622(21)00363-7. doi: 10.1016/j.jaad.2021.02.038. Epub ahead of print. PMID: 33617911.

Fot. Pixabay