Świerzbiączka guzkowa u dzieci a choroby współistniejące

Świerzbiączka guzkowa u dzieci a choroby współistniejące
Świerzbiączka guzkowa (prurigo nodularis – PN) to przewlekła dermatoza, która manifestuje się w postaci plam, grudek, blaszek i/lub guzków, zwykle lokalizujących się na powierzchniach zginaczy kończyn. Zmianom towarzyszy bardzo nasilony świąd. PN może występować w każdej grupie wiekowej i często dotyczy pacjentów z innymi chorobami skóry, m.in. atopowym zapaleniem skóry. Obecnie wiadomo, że PN u osób dorosłych może współwystępować z innymi zaburzeniami. Jednakże dane literaturowe uwzględniające populację pediatryczną z PN są nieliczne.
Celem pracy Huang i wsp. była analiza danych epidemiologicznych dotyczących PN u dzieci oraz dotyczących chorób współistniejących z PN. W tym celu przeszukano bazę danych MarketScan Commercial Claims and Encounters Database, uwzględniając okres od października 2015 r. do grudnia 2017 r. Jako kryteria wyszukiwania ustalono rozpoznanie PN oraz wiek pacjentów wynoszący 17 lat lub mniej w momencie rozpoznania choroby. Zidentyfikowano również osoby bez PN: dobrane pod względem wieku i płci osoby z grupy kontrolnej, pacjentów z atopowym zapaleniem skóry oraz pacjentów z łuszczycą.
Wykazano, że szacowana częstość występowania PN u dzieci wynosiła 21,6 na 100 000. U pacjentów pediatrycznych z PN częściej występowały zaburzenia lękowe i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Ponadto w porównaniu z grupą kontrolną, stwierdzono zwiększoną częstość występowania chorób dermatologicznych, w tym łuszczycy lub atopowego zapalenia skóry oraz chorób alergicznych, takich jak astma lub pokrzywka oraz zaburzeń metabolicznych: cukrzycy typu 2 i otyłości.
Badacze podkreślili, że częstość występowania PN u pacjentów pediatrycznych jest niższa niż u dorosłych. Uzyskane wyniki wykazały na analogicznie istotną rolę zaburzeń psychicznych i schorzeń ogólnoustrojowych w PN u dzieci i dorosłych, przy czym wyższe prawdopodobieństwo występowania lęku i zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi dotyczyło dzieci z PN.
Do ograniczeń badania należał retrospektywny charakter, analiza jednej bazy danych oraz brak możliwości ustalenia związku przyczynowego uzyskanych zależności. Równocześnie autorzy podkreślili konieczność przeprowadzenia dalszych badań w tym zakresie. Niewątpliwie zwiększona świadomość i zrozumienie PN u dzieci może ograniczyć niekorzystny wpływ chorób współistniejących, szczególnie z kręgu zaburzeń psychicznych, w szczególnym okresie wzrostu i rozwoju.

Lek. Paulina Szczepanik-Kułak

Na podstawie: Huang, A. H., Roh, Y. S., Sutaria, N., Choi, J., Williams, K.A., Pritchard, T. i wsp.: Real-world disease burden and comorbidities of pediatric prurigo nodularis. JAAD 2022; 86(3): 655-657. https://doi.org/10.1016/j.jaad.2021.02.030.

Fot. Pixabay