Dermatologia Praktyczna, 4/2012

  • Leczenie tocznia rumieniowatego układowego
  • Krioterapia w chorobie Bowena. Doświadczenia własne
  • Postępowanie lecznicze w łuszczycy a ryzyko rozwoju nowotworów
    Część I. Leczenie miejscowe i fototerapia
  • Postępowanie lecznicze w łuszczycy a ryzyko rozwoju nowotworów
  • Liczne mięśniaki twarzy wywodzące się z komórek mięśni gładkich wykazujące związek z mieszkami włosowymi (piloleiomyoma, pilar leiomyoma) – opis przypadku
  • Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi
  • Diagnoza, która motywuje
  • Ustawa o działalności leczniczej a indywidualne praktyki lekarskie


Leczenie tocznia rumieniowatego układowego
Treatment of systemic lupus erythematosus
Katarzyna Gutfreund, Marta Pastuszka, Marta Matych, Andrzej Kaszuba
 
Krioterapia w chorobie Bowena. Doświadczenia własne
Cryotherapy for Bowen’s disease. Own experience
Ahmad Thabit Sinjab, Piotr Brzeziński
 
Postępowanie lecznicze w łuszczycy a ryzyko rozwoju nowotworów
Część I. Leczenie miejscowe i fototerapia

Therapy for psoriasis and the risk of malignancy. Part I. Topical treatment and phototherapy
Magdalena Oszukowska, Andrzej Kaszuba
 
Postępowanie lecznicze w łuszczycy a ryzyko rozwoju nowotworów
Część II. Leczenie ogólne
Therapy for psoriasis and the risk of malignancy. Part II. General treatment
Magdalena Oszukowska, Andrzej Kaszuba
 
Liczne mięśniaki twarzy wywodzące się z komórek mięśni gładkich wykazujące związek z mieszkami włosowymi (piloleiomyoma, pilar leiomyoma) – opis przypadku
Multiple cutaneus pilar leiomyomas on the face (piloleiomyomas) – case report
Adam Borzęcki, Anna Bronikowska-Kolasa, Franciszek Szubstarski
 
Dermatologia dziecięca – pytania i odpowiedzi
Mirosława Kuchciak-Brancewicz
 
Diagnoza, która motywuje
Anna Czelej, Małgorzata Kaczyńska
 
Ustawa o działalności leczniczej a indywidualne praktyki lekarskie 
Krzysztof Maśliński
 
Warto przeczytać
 
Regulamin publikowania prac w dwumiesięczniku „Dermatologia Praktyczna”
 
Program edukacyjny – Dermatologia Praktyczna

Leczenie tocznia rumieniowatego układowego 
Treatment of systemic lupus erythematosus
Katarzyna Gutfreund, Marta Pastuszka, Marta Matych, Andrzej Kaszuba
 
Streszczenie 
Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) jest chorobą autoimmunologiczną o nieznanej etiologii. W przebiegu choroby dochodzi do odkładania się kompleksów immunologicznych w naczyniach i tkankach, w związku z czym zmiany chorobowe mogą dotyczyć prawie wszystkich narządów i układów. Aby wdrożyć właściwe postępowanie terapeutyczne, należy ocenić postać choroby, stopień zajęcia i trwałego uszkodzenia narządów wewnętrznych, ryzyko utraty funkcji narządów, a także ryzyko bezpośredniego zagrożenia życia chorego. Obecnie w leczeniu choroby najczęściej zastosowanie mają niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki przeciwmalaryczne, glikokortykosteroidy oraz leki immunosupresyjne, w tym azatiopryna, cyklofosfamid, a także mykofenolan mofetylu. Postęp w zrozumieniu patogenezy SLE oraz rozwój technik biomolekularnych przyczyniły się do rozwoju nowych strategii terapeutycznych, skierowanych w kierunku różnych składowych układu immunologicznego. Belimumab jest pierwszym lekiem biologicznym zarejestrowanym do leczenia SLE. Belimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko rozpuszczalnemu czynnikowi stymulującemu limfocyty B (BLyS). Innymi potencjalnymi lekami w terapii SLE mogłyby być również cząsteczki skierowane przeciwko antygenom powierzchniowym limfocytów B. Badano także możliwość konstrukcji leków oddziaływujących na cząsteczki biorące udział w interakcji pomiędzy limfocytami B i T, a także blokujących INF-α, TNF-α, IL-6. Innymi ciekawymi punktami uchwytu dla leków biologicznych w SLE mogłyby się okazać także szlaki kinaz tyrozynowych oraz tolerogeny limfocytów B.