Propionian klobetazolu bardziej skuteczny niż takrolimus w leczeniu liszaja twardzinowego sromu

Propionian klobetazolu bardziej skuteczny niż takrolimus  w leczeniu liszaja twardzinowego sromu
Liszaj twardzinowy (lichen sclerosus - LS) należy do przewlekłych chorób skóry o prawdopodobnym podłożu autoimmunologicznym. Choroba najczęściej dotyczy kobiet w 5-6 dekadzie życia. Wykwity mogą być zlokalizowane na skórze gładkiej i w okolicy narządów płciowych. Zmiany na genitaliach są przyczyną silnych dolegliwości obniżających komfort życia związanych z występowaniem świądu. Naukowcy z Montrealu podjęli się porównawczej oceny skuteczności preparatów miejscowych stosowanych w leczeniu LS sromu.
W leczeniu LS od lat znana jest skuteczność miejscowych preparatów glikokortykosteroidowych (GKS), które są lekami pierwszego rzutu w tej jednostce chorobowej. Od kilku lat donoszono również o skuteczności miejscowych inhibitorów kalcyneuryny w terapii zmian LS.

W pracy opublikowanej w najnowszym numerze czasopisma Journal of American Academy of Dermatology (JAAD) porównano skuteczność silnego GKS miejscowego - propionianu klobetazolu i inhibitora kalcyneuryny - takrolimusu w leczeniu LS okolicy sromu.

Przeprowadzono podwójnie zaślepione, randomizowane badanie trwające 3 miesiące. Do badania włączono 58 kobiet z niedawno zdiagnozowanym lub dotychczas nieleczonym LS sromu. Analizie statystycznej poddano 55 pacjentek, wśród których 28 było leczonych takrolimusem a 27 propionianem klobetazolu. W obu grupach stwierdzono istotną redukcją zmian skórnych i objawów subiektywnych LS. Pod koniec badania u 19 uczestniczek leczonych takrolimusem nadal występowały objawy LS, podczas gdy w grupie leczonej propionianem klobetazolu symptomy LS utrzymywały się jedynie u 9 chorych. 

Z przedstawionego badania wynika, że obydwa leki wykazują korzystne działanie w leczeniu LS okolicy sromu. Propionian klobetazolu jest jednak znacznie bardziej skuteczny. 

Źródło:
www.jaad.org

Lek. Michał Adamczyk
Klinika Dermatologii, Wenerologii i Dermatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie